Η Μονή μας κατακλύζεται κυριολεκτικά– όπως ασφαλώς θα συμβαίνει και αλλού– με αιτήματα για λειτουργικές προσευχές και παρακλητικές δεήσεις υπέρ ασθενών και δοκιμαζομένων. Ο πόνος περίσσεψε στις μέρες μας. Διδασκόμαστε από την πονεμένη υπομονή των ασθενών κάθε ηλικίας στην επιμονή της ασκητικής ενάθλησης και μετάνοιας, στην επιμονή της προσευχής, της παραδοσιακής ορθόδοξης προσφυγής στους Αγίους.
Όμως, έχουμε και ολοφάνερα σημάδια της ζωντανής παρουσίας του Θεού και της θαυματουργού παρρησίας των αγίων νεοφανών Μαρτύρων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης σε διασωθέντες ή ιαθέντες προσκυνητές. Όταν πρωτοφανερώθηκε ο Άγιος στη Λέσβο είπε στους ευλαβείς Θερμιώτες «Είμαι Άγιος στη Λέσβο και θα κάνω πολλά θαύματα». Αυτό επιβεβαιώνεται μέχρι σήμερα.
Δεν είναι εφεύρημα της εποχής μας η καταφυγή στους Αγίους, στη μεσιτεία τους, στη δύναμη των ιερών λειψάνων τους.
Ομιλεί γι᾽ αυτήν η Παλαιά Διαθήκη, όπως για παράδειγμα με το πλήθος των θεοσημείων που τέλεσε ο Μωυσής με εντολή του Θεού στη διάρκεια της εξόδου των Εβραίων από τη δουλεία προς την ελευθερία· με τον Προφήτη Ελισσαίο που θαυματουργούσε με το επανωφόρι του Διδασκάλου του Προφήτη Ηλία (Γ' Βασιλειών 2,13) ή για την αναστάσιμη δύναμη των νεκρών οστών του (Γ' Βασιλειών 9,20)· με τους Τρεις Παίδες στη Βαβυλωνιακή Κάμινο, που δεν καίγονταν (Δανιήλ κεφ.3) κ.α..
Ομιλεί γι' αυτήν η Καινή Διαθήκη, ιδίως οι Πράξεις των Αποστόλων (κεφ. 2,43· κεφ. 3,1-16· κεφ.4,30-31· κεφ.5,15 κ.α.). Με το άγγιγμα των χεριών τους, με το λόγο τους, με τη σκιά τους οι Απόστολοι θαυματουργούσαν! Ήταν η συνέχεια των θαυμάτων του Σωτήρα μας Θεανθρώπου Κυρίου Ιησού Χριστού, που περιγράφονται στα ιερά Ευαγγέλια. Σ᾽ αυτά αναφέρεται ο λόγος Του: «Αν έχετε πίστη και δεν κλονιστείτε... ακόμη και αν πείτε στο όρος αυτό "σήκω και πέσε στη θάλασσα" θα σας γίνει και όλα όσα θα ζητήσετε με την προσευχή πιστεύοντας θα πραγματοποιηθούν σε σας» (Ματθ. κεφ. 21,21). Τι περισσότερο αποζητούμε, για να αναχθούμε κι εμείς με ζέση πίστεως και ελπιδοφόρο κατάνυξη στον ζώντα Άγιο Τριαδικό Θεό, τον ορθοδόξως αληθώς λατρευόμενο; Η αυτοπαράδοσή μας αποκαλύπτει τη δυναμική της αγάπης που εφελκύει την παντοδυναμία του Θεού, που είναι αγάπη.
Και εδώ βεβαίως πρέπει ιδιαίτερα να τονισθεί ότι το μεγαλύτερο θαύμα είναι η της ψυχής ανάνηψη (το ξύπνημά της) και η ανάσωση (η λυτρωτική ανύψωσή της από το χάσμα του πνευματικού θανάτου). Αυτό συντελείται με τη σύνδεσή μας με τον ζώντα Θεό δια της Εκκλησίας, της οποίας μέλη ζωντανά και θεωμένα και εν ουρανοίς υπάρχοντα είναι οι Άγιοι.
Οι ευεργέτες θαυματουργοί Άγιοί μας δε διήλθαν ζωή αναπαύσεως, ούτε όταν ήρθε η ώρα να ομολογήσουν Κύριο τον Θεό τους διέφυγαν τον μαρτυρικό θάνατο. Μήπως γι᾽ αυτούς "αδιαφόρησε" ο ουρανός; Ασφαλώς και όχι. Οι Άγιοι με το μαρτύριο συσταυρώθηκαν με τον Χριστό και είναι πλέον μέτοχοι της Αναστάσεώς Του. Γι᾽ αυτό και θαυματουργούν, δηλαδή καταλύουν την κυριαρχία της φθοράς και του θανάτου στους θεραπευομένους. Και δείχνουν επιπλέον σε όλους μας τον δρόμο της φιλότιμης ευγνωμοσύνης, της εν πνεύματι και αληθεία λατρείας, της αγάπης προς τον Χριστό. Διότι είναι ο μόνος δρόμος και τρόπος για να γίνουμε μέτοχοι της ποθεινής πατρίδας.
Όλοι οι Βίοι των Αγίων περιέχουν θαύματα. Η ίδια η ζωή της Εκκλησίας 2000 χρόνια μέσα από τόσους διωγμούς και περιπέτειες, τόσες αιρέσεις και ταλαιπωρίες, είναι ένα ολοζώντανο θαύμα. Σε κάθε γωνιά της γης όπου λατρεύεται ο αληθινός Τριαδικός Θεός μας Ορθοδόξως και Κανονικώς, βλέπουμε θαύματα.
Οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας, οι σοφοί και διακριτικοί Διδάσκαλοι της Ορθόδοξης Πνευματικότητας, εγκωμιάζουν τους Αγίους, περιγράφουν τα θαύματά τους. Μας παρακινούν να μην κρατούμε για τον εαυτό μας τα θαύματα που ζήσαμε. Για παράδειγμα, ας δούμε τι έλεγε στην εποχή του ο Μέγας Βασίλειος, εγκωμιάζοντας τον μάρτυρα Μάμαντα: «Να ενθυμείσθε τον Μάρτυρα όσοι τον απολαύσατε στα όνειρα, όσοι τον είχατε συνεργό στην προσευχή, όσοι άρρωστοι γίνατε καλά, όσοι πήρατε πίσω τα παιδιά σας ενώ ήταν να πεθάνουν, όσοι πήρατε δι' αυτού παράταση ζωής. Ο ένας να τα διαδίδει στον άλλον». Ωσαύτως απευθυνόμενος ο Μέγας Βασίλειος στον Καισάριο, αδελφό του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, του γράφει: «Δόξα τω Θεώ, που έδειξε τα θαυμάσιά Του και σ᾽ εσένα και σε διέσωσε από τόσο μεγάλο κίνδυνο θανάτου... Να μην φανούμε αχάριστοι, ανάλογα με τη δύναμή μας να διαλαλούμε τα παράδοξα θαύματα του Θεού και να εξυμνούμε τη φιλανθρωπία Του, αυτήν που δοκιμάσαμε στην πράξη».
Τέτοια περιστατικά έχουμε γνωρίσει πάρα πολλά. Ήδη κυκλοφορεί το τρίτο βιβλίο με θαύματα των Αγίων που κατατέθηκαν στη Μονή μας και συντάσσεται το τέταρτο. Έχει τον τίτλο «ΘΑΥΜΑΤΑ ΑΓΙΩΝ- ΣΗΜΕΙΑ ΘΕΟΥ».
Επιπλέον υπάρχουν ήδη και άλλα θαύματα καταγεγραμμένα στο Αρχείο της Μονής, υπεύθυνα και ενυπόγραφα από τους ευεργετημένους. Στη συνέχεια θα δημοσιεύσουμε μερικά θαύματα από τα πιο συγκλονιστικά, επιλεγμένα, ώστε να μην καταπονείται ο αναγνώστης.
